Syi'ir Tondo-Tondo Kiamat – Zamane Wes Edan

(Ilustrasi Zaman Edan, sumber: pulausumbawanews)

Syi'ir Tondo-Tondo Kiamat – Zamane Wes Edan

Karya:

KH. Misbah Mustofa Bangilan Tuban

صَلِّ وَسَلِّمْ دَائِمًا عَلَـى احْمَدَ   #وَالْآلِ وَالْأَصْحَابِ مَنْ قَدْ وَحَّدَ

Mawi berkah asma Alloh ingkang Rohman, Ingkang Rohim welas murah kanugrahan

Kulo ngaturake syi’ir tondo-tondo, Kiamate bumi ajur tanpo kondho

Sampun kathah ingkang wujud kanti nyoto, Songko iku ayo podho toto-toto

Andan-dani laku salah benerake, Lakunono printah Alloh cukupake

Opo bener seliramu podho iman, Bagus olo saking Alloh temenanan

Mergaweyo kanggu syukur lan ibadah, Ojo ngongso luru duwit mundhak salah

Kabeh rizki wus dicitak kang kuwoso, Luwih kurang sangking pestin ora biso

Mumpung durung kasep getun susah maneh, Bakal ono kedadian aneh-aneh

Kaprah gabus podo ngambang ing banyune, Watu item kelem iku sak mestine

Nanging bakal ono gabus podho kelem, Watu item dikon kelem ora gelem

Ono bebek podho nglangi ing banyune, Nanging ngorong arep pedhot goro-ane

Polah rakyat koyo gabah diinteri, Wadon campur gawe lanang tanpo ciri

Endhok cecek podo netes dadi macan, Anak macan dadi ulo dho kluyuran

Alas padha ngarang-arang wongkang adang, Kumandhange bumi iki podho ilang

Putro-putri podho wani ing wong tuwo, Ora gubris tutur bener dadi tuwo

Akeh ’alim podho dodol agamane, Akeh wongkang dodol ilmu sak payune

Akeh gunung gingsir sangking panggonane, Akeh tanah ambles amblek ing bumine

Isi bumi podho metu dadi nglonthong, Bakal njeblos kono kene podho kobong

Wadon macak lanang nuli sebali-e, Adoh ibu bapak kulo imutake

Wiring ilang turut dalan koyo kewan, Wong kang ora melu edan dak keduman

Bejo beji bejane wongkang dha’ eling, Dha’ ibadah moco Qur’an kang sumandhing

Luwih bejo wongkang kandel wedelane, Esok sore tansah eling pungkasane

 

Wongkang nyekel laku bagus agamane, Podho karo nggegem mowo ing tangane

esok mukmin sore kafir dadi kaprah, asal untung laku olo ora wegah

Ono ’alim dadi fasiq dha’ nggumuni, Wong ibadah bodoh ora ngrumangsani

 

Sanak adoh wongkang liyo dadi parek, Sebab duwit gotong royong dadi mblerek

Wong khianat dipercoyo sebalike, Wongkang temen orang kanggo ing dewe-e

Bocah cilik munggah mimbar tanpo saru, Podho nyuling qur’an ngangge porakliru

Wus do haji ‘alim pisan ngumpetake, Haqqe fakir miskin podho sak enake

Akeh udan salah mongso esok tandur, Sore panen nanging wengi podho kufur

Bakal ono luwe wedi podho nggrangsang, Dodol anak mangan ulo ora adang

Bejo beji bejane wongkang dho eling, Dho ibadah moco qur’an kang sumandhing

Luwih Bejo wongkang kandel wedalane, Esok sore tansah eling pungkasane

Bakal ono mongso niro kang setahun, Podho karo sa’ wulane ojo gumun

Sa’ wulane podho karo sa’ minggune, Sa’ minggune podho karo sedinane

Sedinane podho karo sa’ jam kenthung, Sa’ jam podho karo kawul kang diobong

Yen wus ngono wektu kanggo sholat niro, Ojo nganggo rino wengi kang wus cidro

Yen jam rolas inggal zhuhur najan bengi, Yen jam papat ’ashar najan esok tangi

Yen jam nenem mangrib najan iseh esok, Ugo isyak lakonono ojo ngantuk

Koyo ngono dawuh nabi kang pungkasan, Arep opo yen pengiran ngowah zaman

Wong sholeh dho kapundut akeh lidhu, Ahli Qur’an podho fasiq akeh padu

Esok loro awan mati mati ngaget, Tanpo loro ora wani dho cerewet

Ilmu Islam iki baka dipunduti, Kanthi mundut wongkang ‘alim ngati-ati

Pungkasane wongkang bodoh ita itu, Aweh fatwa tanpo wedi luwung watu

Bejo beji bejane wongkang dho eling, Dho ibadah moco qur’an kang sumandhing

Luwih Bejo wongkang kandel wedalane, Esok sore tansah eling pungkasane

Bocah cilik dadi ratu lan wong asor, Oleh pangkat wong kang mulyo manggon ngisor

Pengimaman dipaesi koyon ganten, Akeh anak zino ngombe omben-omben

Ing masjine podho banter suwarane, Kitab qur’an emperih ilang kamulyane

Luru ilmu kanggo nggolek pangkat luhur, Ora kanggo noto awak biso syukur

Wongkang gedhe ora welas ing wong cilik, Wongkang bodoh podho kanggo ancik-ancik

Wong wadone wedi qiblate wong lanang, Dawuh ‘alim da’ diturut lan ditentang

Marang wongkang aris ora podho sungkan, Akeh wadon podho nyekel kuwasa-an

Akeh sanak pedhot akeh wadon gabuk, Akeh rojo pati perang lan pagebluk

Jalmo wadon tumpuk undhung tanpo aji, Wadon seket dirumati lanang siji

Islam iki bakal ngempreih wong monco, Arang kenal pituduhe najan konco

Duh Gusti kunajan ngaten naming mawon, Turun kulo paringono iman mathon

Beja beji bejane wongkang dho eling, Dho ibadah moco qur’an kang sumandhing

Luwih becik wongkang kandel wedelane, Esok sore tansah eling pungkasane

Ojo dumeh wus dho sugih haji pisan, Dunyo gampang sirno hinggo ora mangan

Ojo dumeh wus dho ’alim lan dho pinter, Akeh bahe wongkang pinter dho keblinger

Ojo dumeh ing dunyane wus dho pangkat, Alloh biso nggawe pangkat dadi minggat

Oh, dulurlu ingkang jembel pagir ugo, Papan luhur isih mengo isih lego

Lebonono ojo podho cilik ati, Ayo tho’at ong pengiran klawan niti

Nggolek ilmu ojo ngawur yen ibadah, Marek ’alim kang dho ’amal, ojo wegah

Ing ngersane Alloh ora pandhang bolo, Sing sapane ta-at ora bakal malu

Bakal oleh pangkat luhur ra ngungkuli, Wongkang sogih ’alim pangkat kang dho lali

Iku kabeh tondo cilik bumi rusak, Kabeh perlu ngilingake ibu bapak

Yen mripate yen kupinge mbukti-ake, Keno opo ora podho nggate-ake

Bejo beji bejane wong dho eling, Dho ibadah moco qur’an kang sumandhing

Luwih bejo wongkang kandel wedelane, Esok sore tansah eling pungkasane

Penyunting: Muhammad Nur Salim